Radikal Futbol

Radikal futbol zamanlarını bunun için özlemek lazım. Bütün hafta derse kalkmayan beni, salı günleri yurdun yatağından kaldırıp gazeteyi ve dergiyi alıp "derse gideyim de orada okurum" diye düşündürtüp 3'lü amfiye yürüten Radikal futbol kadrosunun 2 direneninin güzel yazıları.


Futbola anarşinin sokulduğu yer


...Aralık ayında, Süper Lig’den epey bir oyuncunun aralarında bulunduğu 127 oyuncu emeklerinin karşılığını alamadıkları için TTF’ye başvurmuşdu. Profesyonel Futbolcular Derneği’nin, nerdeyse 50 yıl önce futbolu bırakmış başkanı Turgay Şeren’in açıklaması, tablonun asıl hüzün veren yanının nerede olduğunu işaret ediyor: “Paralarını alamayan oyuncular bize başvuruyor. Birçok oyuncu isimlerini vermek istemiyor, Metin Kurt’un durumuna düşmemek için.” ‘Metin Kurt’un durumuna düşmemek’, lafın gelişinden de anlaşılıyor, Turgay Şeren’in yorumudur. Doğrudur da. Bu ülkede futbol, Metin Kurt’un durumuna düşmekten korktuğu için bu hale geldi. Bu ülke futbolunun ‘ilk’ idman protestocusu, 1976 yılında, bunun bedelini Galatasaray’dan postalanmakla ödedi. O gün Metin Kurt’a “futbola anarşi soktun” diyen teknik menajer, mutlaka bir ‘şanlı tarih’de parlak sözler ve vermiş olduğu büyük emekle anılmaktadır. Herkes ‘şanlı tarihi’ başka yerden okur. Hakkını almak için kafasını dik tutan ilk topçuya sahip olmak, şanlı tarihin parçasıdır...


Erkan Goloğlu

Günah keçisi, kahraman ve amokçu...


Gol kutlaması: Tribündeki cezalı Bülent Uygun’a, onun futbolcuyken yaptığı gibi, asker selamı. Kulübe döven, hakem taciz eden hocaya askerce itaat gösterisi. Sivas türküsü (Feyzullah Çınar’dan) nasıl der: “Girdim bahçesine, gül bozuk bozuk...”



...Amok koşusu: Ölümü göze alarak düşman saflara atılan veya zamanımızda daha çok kullanılan anlamıyla, cinnet halinde kalabalığa dalan intihar saldırısı. Futbolun dramaturjisinde de yeri var Amok mecazının: Düştü gözüyle bakılan, kaybedecek şeyi kalmamış takımın cuşa gelmesi, içine cin girmiş gibi oynaması, olmadık maçları kazanması. Amok’un Amok olması için, yine de düşmesi lazım tabii sonunda; trajik kahramanlık öyle kemale eriyor ne yazık ki...

Tanıl Bora